Καγιανάς Μάνης: Το Παραδοσιακό Πιάτο της Λακωνικής Γης

137

Ο καγιανάς Μάνης (ή στραπατσάδα) είναι ένα παραδοσιακό και ιδιαίτερα αγαπητό πιάτο της περιοχής της Μάνης, στη Λακωνία. Πρόκειται για έναν απλό, αλλά πεντανόστιμο μεζέ που αναδεικνύει τις αγνές γεύσεις της ελληνικής υπαίθρου.

Τι είναι;

Στην ουσία, ο καγιανάς είναι αυγά στραπατσαρισμένα με φρέσκια ντομάτα. Η ονομασία “καγιανάς” προέρχεται πιθανότατα από την τουρκική λέξη “kaygana”, που σημαίνει ομελέτα ή τηγανίτα.

Τι θα χρειαστούμε;

  • 4 μέτριες ντομάτες ώριμες
  • 1 φλιτζανάκι ελαιόλαδο
  • 3-4 αυγά
  • αλάτι

Πως τον φτιάχνουμε;

Διαλέγουμε τέσσερις ντομάτες καλά ώριμες, με σφριγηλή σάρκα, τις πλένουμε και τις τρίβουμε με τη φλούδα στη χοντρή μεριά του τρίφτη ξεκινώντας από την κάτω πλευρά μέχρι να φτάσουμε στον κόμπο.

Βάζουμε τις τριμμένες ντομάτες σε ένα αντικολλητικό τηγάνι με το ελαιόλαδο και λίγο αλάτι και βράζουμε καλά μέχρι να εξατμιστούν τα υγρά και να μείνει ο πολτός της ντομάτας με το λάδι.

Χτυπάμε τα αυγά, προσθέτουμε λίγο αλάτι και τα ρίχνουμε στο τηγάνι με κυκλική φορά από το κέντρο προς τις άκρες.

Σερβίρισμα

Ο καγιανάς σερβίρεται ζεστός, συνήθως ως μεζές για ούζο, τσίπουρο ή κρασί, ή ακόμα και ως ελαφρύ κυρίως πιάτο. Συνοδεύεται ιδανικά με φρέσκο ψωμί για να βουτήξετε στην πεντανόστιμη σάλτσα.

Μόλις αρχίσει να ψήνεται ανασηκώνουμε με προσοχή τον καγιανά κατά σημεία, πρώτα από τριγύρω, ώσπου να πάει παντού το αυγό και να ψηθεί ομοιόμορφα. Μετά γυρίζουμε τμηματικά το κάτω μέρος προς τα πάνω με τη βοήθεια μιας ξύλινης σπάτουλας και σείουμε το τηγάνι μας δεξιά-αριστερά.

Παραλλαγές και Προσθήκες:

Αν και η βασική συνταγή είναι απλή, ο καγιανάς συχνά εμπλουτίζεται με διάφορα υλικά, προσδίδοντας διαφορετικές γευστικές διαστάσεις:

  • Σύγκλινο Μάνης: Αυτή είναι ίσως η πιο κλασική και δημοφιλής προσθήκη. Το σύγκλινο είναι καπνιστό χοιρινό που έχει διατηρηθεί σε λίπος, και δίνει στον καγιανά μια μοναδική, αλμυρή και καπνιστή γεύση.
  • Λουκάνικο: Άλλες φορές προστίθενται κομμάτια από χωριάτικο λουκάνικο.
  • Φέτα: Η προσθήκη τυριού φέτας στο τέλος δίνει μια αλμυρή και ελαφρώς ξινή νότα.
  • Μυρωδικά: Μαϊντανός, ρίγανη ή βασιλικός μπορούν να προσθέσουν φρεσκάδα και άρωμα.

Σκεπάζουμε το τηγάνι και δυναμώνουμε τη θερμοκρασία για να φουσκώσει. Αφού ψηθεί από τη μια πλευρά εφαρμόζουμε καλά ένα επίπεδο καπάκι στο τηγάνι και γυρίζουμε τον καγιανά και από την άλλη πλευρά . Όταν ψηθεί τον αδειάζουμε με προσοχή σε μια πιατέλα και σερβίρουμε.

Από το βιβλίο της Ελένης Τζικάκου

“Η ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΣΤΗ ΜΑΝΗ” (από τις εκδόσεις ΑΔΟΥΛΩΤΗ ΜΑΝΗ)