Προς εκλογές αδιαφορίας, ρεκόρ αποχής και πιθανών εκπλήξεων

79

 

Λίγες ώρες μένουν πια μέχρι να ψηφίσουμε και να δούμε το βράδυ των εκλογών τα τελικά αποτελέσματα. Αυτές οι ώρες , αυτός ο χρόνος που απομένει εμπεριέχουν σημαντική κρισιμότητα. Υπάρχει σημαντικός αριθμός αναποφάσιστων της τάξης του 14%-15% και μια έντονη τάση για αποχή που θα ρυθμίσει πολλά και μπορεί να κάνει εκπλήξεις. Πολλοί πολίτες θα αποφασίσουν κυριολεκτικά επί της κάλπης.

Σε κάθε περίπτωση σταδιακά και όσο πλησιάζουμε προς την Κυριακή και η εικόνα των συσχετισμών αντί να καθαρίζει όλο και περισσότερο, θολώνει. Όλα δείχνουν ότι οδεύουμε προς Ευρωεκλογές χαμηλού ενδιαφέροντος, αφού ο ένας στους τρεις δηλώνει ότι ενδιαφέρεται λίγο και καθόλου. Εδώ βρίσκεται και η βάση της αυξημένης αποχής που αναμένεται και που φαίνεται να σπάσει κάθε ρεκόρ, ξεπερνώντας το 50%  και φτάνοντας πιθανά το σημείο να γράψει 6 μπροστά. Η χαλαρότητα που έχουν διαχρονικά οι Ευρωεκλογές, η κόπωση του κοινωνικού σώματος από αλλεπάλληλες εκλογικές μάχες πέρυσι, η πρώτη φορά μετά από χρόνια που δεν συμπίπτουν Ευρωεκλογές με κάποια άλλη μάχη όπως για παράδειγμα στην Αυτοδιοίκηση επηρεάζουν. Ωστόσο φαίνεται να επηρεάζουν καταλυτικά η απουσία ισχυρού διακυβεύματος αφού η σημερινή Κυβέρνηση έχει μπροστά της ένα χρονικό ορίζοντα τριών ετών για να ολοκληρώσει την θητεία της, όπως και το επίπεδο της δημόσιας προεκλογικής αντιπαράθεσης. Υπήρχε δυσκολία να τεθούν καίρια διλήμματα, να περάσουν διακυβεύματα, να δημιουργηθεί ένα ανεβασμένο σχετικά ενδιαφέρον  στην πορεία προς εκλογές που μπορεί να είναι και οι ανιαρές της Μεταπολίτευσης.

Όσον αφορά στον κομματικό ανταγωνισμό, η Ν.Δ φαίνεται να διασφαλίζει το τρία μπροστά στο ποσοστό της και να είναι εφικτός ο διακηρυγμένος στόχος της για να πάρει τουλάχιστον 33%, όση δηλαδή ήταν η επίδοσή της στις Ευρωεκλογές του 2019. Ουσιαστικά έχοντας διασφαλίσει από την αρχή την πρωτιά και με μεγάλη διαφορά από το δεύτερο κόμμα , πάλευε και θα παλεύει με την έντονη τάση των δύο τρίτων των πολιτών να στείλουν ένα μήνυμα διαμαρτυρίας  προς την Κυβέρνηση και αυτή την στιγμή διατρέχει ένα μεγάλο κίνδυνο: Την πιθανότητα η αποχή να είναι πέραν κάθε ορθολογικής διακομματικής κατανομής και να είναι μονόπαντη σε βάρος της. Τότε οι καταστάσεις λίγο ή πολύ αλλάζουν.

Ο ΣΥΡΙΖΑ του Κασσελάκη έδειχνε μια σταθερή ανοδική πορεία από το Συνέδριο μέχρι και τώρα πηγαίνοντας από το 11.9% στα τέλη του Φεβρουαρίου στο 16%-17%. Ωστόσο υπάρχουν δύο ερωτήματα: Με το δεδομένο ότι έχει ανανεωθεί και διευρυνθεί η εκλογική βάση, μέχρι να φανεί στην πράξη ότι αυτοί οι πολίτες θα πάνε να ψηφίσουν. Έχει προκύψει ταυτόχρονα όλος ο θόρυβος για το πόθεν έσχες, αλλά και την παρέμβαση Οικονόμου που με όσα είπε έχει φέρει αναστάτωση ανάμεσα σε στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και παλιούς ψηφοφόρους του, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται αυτή την ώρα μικρές αλλά απρόσμενες φθορές, οπωσδήποτε δε έφερε ως αποτέλεσμα μια σχετική ανακοπή μιας εξαιρετικής δυναμικής. Σε κάθε περίπτωση , φαίνεται να έχει αγκαλιάσει την δεύτερη θέση απέχοντας από το ΠΑΣΟΚ 3.5%-4%. Το ΠΑΣΟΚ πέρασε δεύτερο στα τέλη Νοεμβρίου , αλλά έχασε 2.5%-3% στο πρώτο τρίμηνο του 2024 και αυτό σε συνδυασμό με την δυναμική αύξηση των ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ και την δυσκολία του να εισπράξει δυνάμεις από τα δεξιά του και τα αριστερά του , το έχει καθηλώσει στο 12%-12.5%. Έχει ασφαλώς ατού την υψηλή συσπείρωσή του που πάντως δείχνει μειούμενη το τελευταίο διάστημα και αυτό ίσως είναι σημαντικό, για το που θα κάτσει το ποσοστό του στην περίπτωση υψηλής αποχής που συζητάμε.