Η συμπλήρωση 50 χρόνων από την επέτειο του ηρωικού ξεσηκωμού του Πολυτεχνείου προσδίδει έναν ιδιαίτερο συμβολισμό σε μία ημερομηνία που αποτελεί την κορύφωση της αντιδικτατορικής πάλης λαού και νεολαίας και έχει σημαδέψει ανεξίτηλα την ιστορία αυτού του τόπου.
Oσα διαδραματίστηκαν στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, καθώς και οι ανάλογες αντιδικτατορικές κινητοποιήσεις στη Θεσσαλονίκη, την Πάτρα, το Ηράκλειο, τα Γιάννενα, αποτέλεσαν μια αλυσίδα γεγονότων που συνέβαλαν καταλυτικά στην πτώση της Χούντας των συνταγματαρχών που είχε εγκαθιδρυθεί στη χώρα από την 21η Απρίλιου 1967.
Με σύνθημα στα χείλη την Ελευθερία, την ανεξαρτησία και την κοινωνική δικαιοσύνη χιλιάδες άνθρωποι όλων των ηλικιών ξεχύθηκαν στους δρόμους, διαδήλωσαν, εξεγέρθηκαν και πάλεψαν ακόμη και με τίμημα την ίδια τους τη ζωή για την Δημοκρατία που τόσο διασαλεύτηκε εκείνα τα χρόνια. Το Πολυτεχνείο και όσα σηματοδοτεί είναι εδώ. Στους αγώνες για ισότητα και κοινωνική απελευθέρωση. Στην υπεράσπιση της Δημοκρατίας και των ελευθεριών, απέναντι στη λήθη που επιδιώκει να στοιχειώσει τη μνήμη, απέναντι σε κείνους που καραδοκούν για να ξαναγράψουν τα γεγονότα.
Η ιστορική μνήμη δεν παραχαράσσεται γιατί είναι ποτισμένη με το αίμα χιλιάδων εξεγερμένων και εξόριστων που υπέφεραν στα χέρια των βασανιστών αλλά πάντοτε αντιμετώπιζαν τον πόνο και τις κακουχίες με χαμόγελο και αλληλεγγύη γιατί γνώριζαν ότι βρίσκονται στη σωστή πλευρά της ιστορίας. Όλα αυτά έχουν χαραχτεί και έχουν διαμορφώσει τη συλλογική μας ταυτότητα. Το ατίθασο, εξεγερτικό πνεύμα που άνθισε και πρωταγωνίστησε στα γεγονότα του πολυτεχνείου και που διακρίνει ιδιαίτερα τους κοινωνικούς αγώνες της νεολαίας, είναι αυτό που μπορεί να αποτελέσει και πάλι τη «σπίθα» για νέους αγώνες, ενότητα και πάλη.
Σε μια περίοδο που ο ελληνικός λαός συνεχίζει να δοκιμάζεται έντονα από τον εφιάλτη της ακρίβειας και των αλλεπάλληλων κρίσεων που γεννούν οι πόλεμοι σε Ουκρανία και Μέση Ανατολή, τα σπουδαία γεγονότα του Πολυτεχνείου, εξακολουθούν να αποτελούν τον φάρο της ελπίδας που αμφισβητεί στην πράξη το καθεστώς των ισχυρών και μετατρέπει τον θυμό και την οργή σε οργανωμένη αντίσταση που στη θέση της καταπίεσης και του αυταρχισμού προβάλει τα ιδανικά της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας.
50 χρόνια μετά, το Πολυτεχνείο συνεχίζει να προκαλεί δέος, όχι μόνο στους ανθρώπους που έζησαν τα γεγονότα, αλλά σε κάθε γενιά ανθρώπων που έθετε ως αίτημα ένα καλύτερο και δικαιότερο μέλλον και περισσότερη και βαθύτερη δημοκρατία. Σήμερα τιμάμε με περηφάνια και σεβασμό κάθε άνθρωπο ξεχωριστά που αγωνίστηκε, βασανίστηκε, εξορίστηκε ή δολοφονήθηκε εκείνη τη σκοτεινή περίοδο, υπερασπιζόμενος πανανθρώπινες αξίες και ιδανικά.
Καλούμε λοιπόν τους πολίτες να γιορτάσουν μαζικά τις εκδηλώσεις για το Πολυτεχνείο και να στείλουν το δικό τους μήνυμα αντίστασης σε αυτούς τους χαλεπούς καιρούς, για μια ζωή με ειρήνη, προκοπή και αξιοπρέπεια.
